Zespołowe udzielanie pierwszej pomocy
Zgodnie z tym, co powiedziano poprzednio., jedną z umiejętności i metod pracy ratowników jest praca zespołowa. Typowym zespołem ratowników jest posterunek PCK o składzie 4 osób, z których pierwsza pełni równocześnie funkcję komendanta (komendantki) posterunku. Zespół ten może pracować samodzielnie lub wchodzić w skład większej jednostki ? drużyny PCK, składającej się z 3 do 5 takich zespołów, zwanych wtedy sekcjami. Podstawą sprawnego działania jest prawidłowe kierowanie pracą zespołu przez komendanta (komendantkę, sekcyjną). W celu usprawnienia pracy każdy zespół w czasie szkoleń powinien indywidualnie ustalić podział czynności przy udzielaniu różnego rodzaju pomocy (np.: kto przygotowuje szynę do unieruchomienia; kto podtrzymuje kończynę; kto umocowuje szynę; kto jest najlepiej wyspecjalizowany w sztucznym oddychaniu; jak podzielić zespół, gdy trzeba równocześnie wykonywać kilka czynności itp.).
Wyższym szczeblem organizowania pomocy zespołowej jest dowodzenie kilkoma zespołami ratowników. W tym wypadku komendant powinien ustalić zadania dla poszczególnych zespołów. Może to być wskazanie równorzędnych zadań kompleksowych, np. odnalezienie poszkodowanego, udzielenie mu pomocy i przetransportowanie do środka lokomocji lub wyznaczenie części zespołów do zebrania i wyniesienia poszkodowanych z rejonu skażenia lub innego niebezpieczeństwa, części ? do udzielania pierwszej pomocy w wyznaczonym miejscu, innym ? do przeprowadzenia zabiegów sanitarnych i dezaktywacji. W tym wypadku również wskazane jest wyrobienie w toku szkolenia metodyki pracy przez zespoły i wyspecjalizowanie podzespołów. Między innymi ważną sprawą jest utrzymywanie łączności z komendantem, meldowanie o przebiegu akcji i o jej zakończeniu.
