Klasyfikacja oparzeń

Zaczerwienienie i obrzęk skóry, podwyższenie cie­płoty skóry i skargi na piekący ból są objawami miej­scowymi oparzenia pierwszego stopnia.

Jeżeli na zaczerwienionej, obrzękniętej skórze wy­stąpią pęcherze surowicze wypełnione bursztynowym płynem lub płaszczyzny zaczerwienionej, wilgotnej, sączącej skóry pozbawionej naskórka zalicza się takie oparzenie do drugiego stopnia.

W wypadku oparzeń trzeciego stopnia stwierdza się obok zaczerwienienia skóry, strupy obu­marłej skóry (oparzenie płomieniem) lub płaszczyzny pozbawione naskórka żółtobiałe (jak ugotowane) rów­nież obumarłej skóry (oparzenia płynem).

Przyjmuje się również istnienie czwartego stopnia oparzenia, gdy kończyny lub odcinki skóry i głębiej leżących tkanek ulegają całkowitemu zwęgleniu lub ugotowaniu. Najczęściej na skórze wy­stępują obok siebie różne stopnie oparzenia i wygląd oparzenia jest mieszaniną opisanych objawów. Należy stale pamiętać, że o ciężkości oparzenia decyduje prze­de wszystkim rozmiar oparzonej powierzchni.