Uszkodzenia mieszane ? miksty
Szereg czynników rażących broni konwencjonalnej przy równoczesnym działaniu czynników BMAR każe przewidywać powstanie licznych mieszanych uszkodzeń ciała, tzw. mikstów. Trudno wyliczyć wszystkie możliwe kombinacje połączeń różnych uszkodzeń ciała. Do najczęstszych będą należały zranienia lub oparzenia połączone z chorobą popromienną, uszkodzenia mechaniczne u osób oparzonych, chemiczne lub promieniotwórcze skażenie ran, choroba zakaźna u osobnika napromieniowanego itp.
Dokładne rozpoznanie mikstów będzie nastręczało ratownikowi poważne trudności. Rozpoznanie skażenia rany ciałami promieniotwórczymi może ratownik oprzeć jedynie na stwierdzeniu obecności pyłów radioaktywnych na ubraniu i skórze rannego, możliwych do rozpoznania za pomocą radiometru. Skutki działania tych ciał na tkanki wystąpią znacznie później, o ile nie zostaną na czas usunięte z rany i będą wyrażały się w obumieraniu tkanek w ranie, krwawieniu z drobnych naczyń, rozwojem ciężkiego zakażenia. Połączenie rany lub oparzenia z chorobą popromienną opieramy na stwierdzeniu wczesnych objawów choroby popromiennej. W niektórych wypadkach o napromienieniu człowieka możemy wiedzieć dokładnie, o ile był on wyposażony w indywidualny dozymetr.
Rozpoznanie równoczesnego zranienia i oparzenia nie sprawi trudności. W wypadku skażenia rany iperytem wydziela się z niej specyficzny zapach, w ciągu trzech czterech godzin wystąpi obrzęk brzegów rany i przekrwienie skóry, po upływie doby wokół rany utworzą się charakterystyczne pęcherze. Mogą dołączyć się objawy zatrucia ogólnego. W wypadku skażenia luizytem występuje w ranie ostry ból, w ciągu kilku minut powierzchnia rany przybiera barwę szaropopielatą. W razie dostania się do rany trucizn fosforoorganicznych stwierdza się w niej drganie włókienek mięśniowych. Bardzo szybko wystąpią objawy zatrucia ogólnego. W wypadku dostania się do rany fosforu, wokół rany występuje oparzenie, z rany wydobywa się biały dymek.
Uszkodzenia mieszane należą do bardzo ciężkich. Ratownik powinien ustalić, które uszkodzenie jest dla poszkodowanego groźniejsze i od niego rozpocząć ratowanie. Na przykład: pilniejsze jest ratowanie przed zatruciem fosforoorganicznym niż opatrywanie rany.