Reanimacja
W następstwie bardzo ciężkich i gwałtownych urazów, zadziałania innych silnych bodźców, jak np. prądu elektrycznego, w przebiegu ciężkich operacji chirurgicznych lub niektórych chorób serca może nastąpić nagła śmierć człowieka. Ustają wszystkie widoczne objawy życia. Stwierdza się wówczas śmierć kliniczną. Jednak przez kilka minut (4?6), pomimo zatrzymania pracy serca i ustania oddechu, żyje jeszcze najważniejszy organ ? mózg. Jeżeli stan ten przeciągnie się ponad 5?6 minut, komórki nerwowe mózgu obumierają z powodu braku dopływu tlenu. Jeżeli jednak w tym czasie do mózgu dopłynie utleniona krew, komórki mózgowe mogą odzyskać swoje działanie i mogą znowu przejąć czynność regulowania pracy serca i oddechu. Czyli inaczej mówiąc ? człowiek może powrócić do życia. Zabiegi ratownicze mające na celu przywrócenie życia nazywamy reanimacją lub ożywianiem. Są to zabiegi proste, które musi umieć wykonać każdy ratownik, gdyż tylko błyskawiczna natychmiastowa pomoc może być skuteczna. Oczywiście, oprócz prostych metod pierwszej pomocy istnieją również zabiegi stosowane na salach operacyjnych i klinikach wykonywane za pomocą bardzo złożonej aparatury reanimacyjnej, dzięki której można odpowiednim prądem pobudzić pracę serca lub prowadzić długotrwale sztuczne oddychanie za pomocą automatycznych aparatów, można wprowadzać leki wprost do serca, w dramatycznych sytuacjach chirurdzy natychmiast otwierają klatkę piersiową i wykonują bezpośredni masaż serca.
Podstawowe zabiegi reanimacyjne dostępne dla każdego ratownika to masaż serca i sztuczne oddychanie. Nawet w klinikach są to pierwsze czynności reanimacyjne, które dają czas na przygotowanie odpowiednich urządzeń.
