Ukąszenia przez żmiję

Żmija zygzakowata

Żmija zygzakowata jest bardzo rozpowszechniona w Europie, w Polsce spotkać ją można na Pomorzu, w Bieszczadach, Kar­patach i Sudetach. Przebywa na różnych terenach – od na­słonecznionych do wilgotnych miejsc, a nawet niedaleko zbior­ników wodnych; jest jedynym jadowitym gatunkiem w Polsce. Łatwo dostosowuje się do warunków środowiskowych zmie­niając zabarwienie. Charakterystyczną jej cechą jest występo­wanie na grzbiecie, wzdłuż całego ciała, czarnego, zygzakowate­go wzoru, a na głowie znaku zbliżonego kształtem do litery H lub X.

Do ukąszenia przez żmiję zygzakowatą dochodzi wówczas, gdy czuje się ona zagrożona; rzadko atakuje pierwsza.- W jadzie znaj­dują się substancje powodujące zaburzenia krzepnięcia krwi, uszkodzenie drobnych naczyń krwionośnych oraz przyczyniające się do uwalniania histaminy. W około połowie przypadków nie ob­serwuje się żadnych objawów, w pozostałych – ograniczają się one do miejscowych reakcji skórnych (w najbliższym otoczeniu miejsca ukąszenia), rzadziej ogólnoustrojowych, w tym głębokiego spadku ciśnienia tętniczego, żołądkowo-jelitowych, do najcięższej postaci – wstrząsu anafilaktycznego. Bez względu na reakcję organizmu, każde ukąszenie trzeba traktować jednakowo. Obecnie nie stosuje się nacinania i wysysania jadu ani zakładania opaski uciskowej. Te czynności uznawane są za niepotrzebne i szkodliwe. Poszkodowa­nego należy uspokoić, najlepiej jeśli pozostanie on w pozycji leżą­cej z unieruchomieniem ukąszonej kończyny. Ranę można zdezyn­fekować lub przemyć wodą utlenioną i szybko zawieźć chorego do najbliższego szpitala. Leczenie jest objawowe. Tylko w bardzo cięż­kim przebiegu podaje się surowicę przeciwko jadowi żmii.